Dimetylosulfotlenek jest bardzo przenikliwy i może łatwo przenikać przez skórę, dlatego należy pamiętać o noszeniu rękawic podczas pracy z Dimetylosulfotlenkiem. Po zastosowaniu dimetylosulfotlenku u pacjenta lub zwierzęcia laboratoryjnego nie należy dotykać oczu ani twarzy, dopóki ręce nie zostaną dokładnie umyte. Należy zachować ostrożność podczas wylewania DMSO z pojemnika, ponieważ bardzo łatwo się rozlewa.
Najlepiej jest, jeśli Dimetylosulfotlenek może pozostać w kontakcie z chusteczką przez co najmniej 5 minut przed wytarciem go z powierzchni chusteczki. W niektórych przypadkach Dimetylosulfotlenek wnika do tkanek znacznie szybciej, ale może się to różnić w zależności od zastosowania i wielu czynników.
Informacje o historii DMSO
DMSO narodził się w Niemczech w XIX wieku jako produkt uboczny badań nad tańszą metodą produkcji papieru. Jego właściwości krioprotekcyjne zostały po raz pierwszy wykorzystane do celów medycznych w 1959 roku, kiedy to użyto go do ochrony czerwonych krwinek i tkanek przed zamarzaniem.
W 1964 r. dr Stanley W. Jacob i chemik Robert J. Hershler przeprowadzili bardziej kompleksowe badania DMSO, które wykazały, że ta niesamowita substancja może mieć jeszcze więcej zastosowań medycznych.
W 1988 roku Alexander Zaitsev z Rosyjskiej Akademii Nauk w Kazaniu opracował syntetyczną wersję dimetylosulfotlenku.
Mechanizm działania dimetylosulfotlenku (DMSO)
Cenny rozpuszczalnik i katalizator dla właściwości terapeutycznych leków. Wiele substancji, w tym leki na receptę i środki przeciwbólowe, nie są w stanie wchłonąć się przez naturalną barierę ochronną skóry. DMSO przełamuje fizjologiczną barierę skóry, tworząc tymczasową szczelinę, aby umożliwić tym substancjom chemicznym dyfuzję przez warstwę rogową naskórka.
Wynika to najprawdopodobniej z interakcji DMSO z lipidami obecnymi pomiędzy komórkami skóry. nLokalne stężenie substancji czynnej ulega zwiększeniu w wyniku działania dimetylosulfotlenku. Ze względu na te właściwości jest on stosowany w leczeniu trudno gojących się ran i odleżyn. Zmniejsza dyskomfort, stan zapalny i zaczerwienienie, jednocześnie przyspieszając gojenie się owrzodzeń i zmniejszając obrzęk.